Laura heeft in 2017 geprobeerd de therapie te doorstaan, het geduld van iedereen op de proef gesteld en tevergeefs geprobeerd een baby te krijgen. Ze is nu klaar met proberen; het is tijd om te lachen. Met haar innemende charme en bruisende sympathie vertelt Lexx, die haar toestand beschrijft als ‘postnatale depressie maar zonder het ‘natale’ deel, openhartig over haar geestelijke gezondheid – zo bezorgd over de toekomst van de planeet dat ze haar hypothetische kind daarin meebracht. ze werd een virtuele lock-in. Verwacht kracht en ontroering, met enkele moordende grappen over een bepaalde cosmeticawinkel en een aangrijpend verhaal over een zwangere tropische vis genaamd Mary Berry die er voor de goede orde bij wordt gegooid.